สรุปจบในโพสต์เดียว

Asoka Make up Trend มาจากไหน ใครเป็นคนเริ่ม

26 เมษายน 2567

ช่วงอาทิตย์ที่ผ่านมาหลายคนอาจเคยเห็นเทรนด์จาก Tiktok ที่เหล่าคนดังและอินฟลูเอนเซอร์แต่งหน้าเป็นเจ้าสาวอินเดียชุดแดงพร้อมลิปซิงค์เพลงภาษาฮินดูไปด้วย ไม่ว่าจะเป็น พิงค์กี้ สาวิกา, นัท นิสามณี และ ตู่ จากช่อง Soudtiss ซึ่งเทรนด์ Tiktok นี้มีชื่อว่า ‘Asoka Make up Trend’ โดยวันนี้ SUM UP จะมาสรุปให้อ่านกันว่า Asoka Make up มาจากไหน ใครเป็นคนเริ่ม

Asoka Make up คืออะไร

Asoka Make up เป็นเทรนด์วิดีโอใน Tiktok ที่กำลังได้รับความนิยมอย่างแพร่หลายในประเทศแถบเอเชียตะวันออกเฉียงใต้ โดยจะเป็นวิดีโอแสดงขั้นตอนการแต่งหน้าในลุคหญิงสาวอินเดีย พร้อมลิปซิงค์เสียงร้องจากเพลง Sa Sanana ขับร้องโดย Alka Yagnik ซึ่งเป็นเพลงประกอบภาพยนตร์ Asoka หรืออโศกมหาราชที่ออกฉายในปี 2544 จึงเป็นที่มาของชื่อ ‘Asoka Make up’ นั่นเอง

คนเริ่ม Asoka Make up คนแรก

ในเดือนธันวาคม ปี 2022 Farra Jaidi หญิงสาวชาวอินโดนีเซียได้โพสต์คลิปวิดีโอแต่งหน้าโดยใช้เพลง San Sanana เป็นเสียงประกอบ และแต่งหน้าเป็นนางเอกในภาพยนตร์เรื่อง Asoka ทำให้ได้รับความนิยม และมีผู้รับชมคลิปของเธอถึง 17.5 ล้านครั้ง แน่นอนว่า Asoka Make up เวอร์ชั่นแรกที่ Farra Jaidi เผยแพร่ค่อนข้างแตกต่างจากเวอร์ชั่นที่กำลังฮิตในปัจจุบัน

ได้รับความนิยมจากอินฟลูเอนเซอร์มากมาย

เมื่อวันที่ 24 มีนาคม ที่ผ่านมา บัญชีผู้ใช้ Tiktok ชื่อว่า Sita Suwarnadwipa ได้เผยแพร่คลิป Asoka Make up ในเวอร์ชั่นล่าสุดที่มีการตัดสลับภาพไปมากับเครื่องประดับและชุดอินเดีย ทำให้อินฟลูเอนเซอร์ชาวไทยและต่างประเทศหันมาเล่น Asoka Make up Trend กันอีกครั้ง

Ayothaya Make up และอื่น ๆ

ขณะเดียวกันก็มีคนทำคลิปแต่งหน้าแบบไทย ๆ พร้อมใส่ชุดไทยย้อนยุค ชื่อว่า Ayothaya Make up โดยใช้เสียงประกอบจากเพลง ‘กาลครั้งหนึ่ง’ ที่ขับร้องโดย ปราง ปรางทิพย์ ซึ่งโคฟเวอร์มาจากศิลปินอิสระที่ชื่อ JUNENOM อีกที โดย Ayothaya Make up Trend ก็กำลังเป็นที่นิยมตามมาติด ๆ จนกล่าวได้ว่านี่อาจเป็นอีกหนึ่งวิถีทางในการเผยแพร่ซอฟต์พาวเวอร์ก็ได้ นอกจากนี้ประเทศในแถบเพื่อนบ้านอย่างประเทศกัมพูชาก็เริ่มมีการสร้างเทรนด์ Apsara Make up ที่มาจากระบำอัปสรา โดยเป็นภาพสลักบนปราสาทหินในประเทศกัมพูชา ขึ้นมาเป็นของตัวเองเช่นกัน

นี่อาจเป็นวิธีการพรีเซนต์ศิลปะวัฒนธรรมของแต่ละชาติในรูปแบบใหม่ ถือเป็นการวิวัฒน์ที่น่าสนใจ เพราะแพลตฟอร์มของการเผยแพร่วัฒนธรรมไม่ได้จำกัดบนเวทีหรือผืนผ้าใบอีกต่อไป