“ความยุติธรรม” ที่ถูกสานต่อเจตนารมณ์ ผ่านแผนการชั่วคราวของ “อดีตพลโทการ์ป”

24 ตุลาคม 2567

อนิเมะ “วันพีซ (One Piece)” กำลังจะหยุดฉายชั่วคราวจากประกาศของค่ายของผู้ผลิต อย่าง “โทเอ อนิเมชั่น (TOEI Animation)” ตั้งแต่วันประกาศ คือวันที่ 13 ตุลาคม ยาวไปจนถึงช่วงเดือนเมษายนของปีหน้า โดยยังไม่มีกำหนดวันลงฉายเรื่องราวต่อเนื่องในภาค “เอกเฮด (Egghead)” อย่างเป็นทางการ

ตอนล่าสุดที่เพิ่งฉายไป นั่นคือตอนที่ 1122 “บทเรียนสุดท้าย พลังอิมแพกต์ที่สืบทอด” ได้ดำเนินมาถึงเรื่องราวของ “นาวาเอก โคบี้” วีรบุรุษแห่งกองทัพเรือคนใหม่ ชายหนุ่มที่ถูกกลุ่มตัวร้าย อย่าง “โจรสลัดหนวดดำ” จับกุมตัวไปเพื่อเป็นข้อต่อรองกับทาง “รัฐบาลโลก” สำหรับเป็นผลประโยชน์ให้กับกลุ่มของพวกเขาเอง ส่งผลให้อาจารย์ของโคบี้ ผู้เคยเป็นวีรบุรุษแห่งกองทัพเรือคนก่อน อย่าง “อดีตพลเรือโทมั้งกี้ ดี การ์ป” ปู่ของตัวเอกในเรื่อง อย่าง “มั้งกี้ ดี ลูฟี่” ที่อาสารวบรวมกลุ่มทหารเรือรุ่นใหม่เพื่อไปช่วยศิษย์รักให้รอดพ้นจากเกาะโจรสลัด “ฮาจิโนสึ”

แต่สิ่งที่น่าสนใจของเนื้อหาตอนล่าสุดนี้คือการกระทำของการ์ปที่กำลังเชื่อมโยงกลับไปสู่อดีต ในสมัยที่เขายังรับตำแหน่งของกองทัพเรือและกำลังสอนบทเรียนบางอย่างให้กับทหารเรือรุ่นใหม่ที่มีโคบี้เป็นหนึ่งในผู้เรียนขณะนั้น ซึ่งบทเรียนดังกล่าวกำลังจะมีส่วนสำคัญต่อเนื้อหาในตอนนี้ที่อาจเป็นปมปัญหาสำคัญของเนื้อเรื่องนี้ในอนาคต ⚓

⚓ ปมต้นเรื่องของ “โคบี้” นำไปสู่การถูกจับกุมของกลุ่ม “หนวดดำ”

ต้นเหตุของเรื่องราวยังคงอยู่ในช่วงของภาค “เอกเฮด” โดยมีเหตุการณ์สำคัญมากมายจากหลายสถานที่ที่กำลังดำเนินเนื้อเรื่องอยู่ในช่วงเวลาเดียวกัน หลังจากจบการประกาศยกเลิกตำแหน่ง “7 เทพโจรสลัด” ทำให้ทหารเรือที่เคยมอบอำนาจให้กับกลุ่มโจรสลัดเหล่านี้ออกไล่ล่าจับกุมเหมือนกับกลุ่มโจรสลัดทั่วไปในเรื่อง โดยหนึ่งในโจรสลัดที่ถูกหมายจับ อย่าง “โบอา แฮนคอก” ถูกปิดเกาะสตรี “อเมซอนลิลี่” โดยมี “โคบี้” เป็นหนึ่งในทหารเรือที่เดินทางมาสมทบด้วยในเหตุการณ์นี้ ทว่า! เรื่องราวกลับวุ่นวายเกินกว่าที่คาดคิด

เมื่อจักรพรรดิหนวดดำ “มาร์แชล ดี ทีช” ตัวร้ายคนสำคัญของเรื่องได้นำพวกพ้องบางส่วนรวมถึงเจ้าตัวเดินทางมาที่เกาะแห่งนี้ เพราะคาดว่าทหารเรือจะใช้ประโยชน์จากพลังของแฮนคอกไป จึงมาเพื่อช่วงชิงพลังของจักรพรรดินีแฮนคอกไปเป็นของกลุ่มตน

หนวดดำได้จับตัวแฮนคอกด้วยพลังลึกลับของผลความมืด “ยามิ ยามิ” สามารถหยุดพลังของผู้ใช้ผลปีศาจได้ ทำให้แฮนคอกที่มีพลังลุ่มหลงของผล “เมโร เมโร” โชคยังเข้าข้างที่ได้อดีตรองกัปตันเจ้าแห่งโจรสลัด “ซิลเวอร์ เรย์ลี” มาช่วยเอาไว้ในยามคับขัน ก่อนที่ทุกอย่างในเกาะแห่งนี้จะเลยเถิดเกินเยียวยา

การมาของเรย์ลีได้เจรจาให้ทุกฝ่ายแยกย้ายออกจากเกาะสตรี แต่เป็นหนวดดำที่ฉกฉวยโอกาสนี้นำตัวเหล่าทหารกว่า 800 นาย และเรือรบ 1 ลำไปเป็นของทดแทน โคบี้ที่เห็นแบบนั้นได้ใช้ความกล้าใน “ความยุติธรรม” ของเขาไปขอแลกตัวเองแทนที่เหล่าทหารและเรือที่เสียไป จนกลายเป็นเหตุการณ์ดังลงข่าวใหญ่หน้าหนึ่งเกี่ยวกับการโดนลักพาตัวไปของโคบี้ที่จะส่งผลต่อสิ่งที่ตามมาเร็ว ๆ นี้

⚓ คำถามในห้องเรียนของ “อดีตพลโทการ์ป” ที่เป็นแก่นสำคัญของตอนนี้

ฉากตัดมาย้อนถึงอดีตเรื่องราวระหว่างโคบี้ที่กำลังเรียนรู้จากอดีตพลเรือโท “มั้งกี้ ดี การ์ป” ได้ตั้งคำถามมาว่า “มีตาแก่กับเด็กทารกติดอยู่บนเกาะที่อุดมไปด้วยสัตว์ดุร้าย ถ้าเจ้าเดินทางไปช่วยเพียงลำพัง แต่เรือรับคนได้แค่อีกคน เจ้าจะทำยังไง?”

โคบี้ช่วงเริ่มเป็นกองทัพเรือยังติดนิสัยขี้กลัวขี้กังวล ทำให้ขาดการตัดสินใจที่ดี แต่ยังคงมีทัศนคติที่จะคอยช่วยเหลือคนอื่น เป็นส่วนหนึ่งของ “ความยุติธรรม” ของเจ้าตัว การ์ปพยายามบีบทำให้สถานการณ์ต้องด่วนตัดสินใจ ทำให้โคบี้คิดว่า “ผมจะลงจากเรือ แล้วคนแก่กับเด็กขึ้นเรือไปแทนครับ แบบนั้นทั้งคู่ก็จะรอดไปครับ” การ์ปที่ได้ยินถึงกับฟิวส์ขาดในคำตอบอันใสซื่อของโคบี้ แล้วได้ตอบกลับไปว่า “จำไว้ให้ดีนะ ยังไงตาแก่ก็มีชีวิตอยู่ได้อีกไม่นานแล้ว ก็ปล่อยทิ้งไว้ในเกาะไปนั่นแหละ!”

จากประโยคนั้นได้สร้างความตกตะลึงให้กับโคบี้และเพื่อนร่วมชั้นคนอื่น ๆ ที่ได้ยินคำตอบนี้ พร้อมคำถามทิ้งท้ายไว้ให้เป็นปมสำคัญของประเด็นนี้ว่า “พวกเจ้าอยากปกป้องอะไรกันแน่? ถึงได้มาเป็นทหารเรือ”

⚓ อุปสรรคที่ต้องเผชิญทำให้ “การ์ป” ตัดสินใจใช้บทเรียนที่เคยได้สอนไว้

หลังจากที่การ์ปได้ทราบถึงข่าวการถูกลักพาตัวของโคบี้ ทำให้เขารวบรวมทหารรุ่นใหม่โดยเฉพาะกลุ่ม “ซอร์ด (SWORD)” ทหารเรือที่คืนเลขประจำตัวกองทัพหรือ “มารีนโค้ด (Marine Code)” ทำให้พวกเขาเป็นทหารเรือที่สามารถปฏิบัติหน้าที่ได้โดยไม่ต้องรอคำสั่งการจากเบื้องบน ส่งผลให้พวกเขาทำงานได้เป็นอิสระ แต่แลกมาด้วยการถูกตัดหางปล่อยวัดเพราะพวกเขาก็ไม่ใช่ทหารของกองทัพเรือแล้วเช่นกัน

การ์ปที่เป็นทหารเรือเกษียณอายุแล้ว ทำให้เขาต้องการกำลังพลที่ตอบสนองต่อการช่วยเหลือโคบี้ในครั้งนี้ เพราะการไปสู่เกาะ “ฮาจิโนสึ” นอกจากต้องเจอกับกลุ่มลูกเรือโจรสลัดหนวดดำแล้ว เกาะนี้ยังได้รับฉายาว่า “เกาะรังผึ้ง” เพราะรวบรวมเหล่าโจรสลัดสุดร้ายกาจไว้ในเกาะ ทำให้ใครที่ไปรุกรานเกาะแห่งนี้เปรียบเหมือนกับการไปแหย่รังผึ้งแล้วรังแตก ทำให้เหล่าโจรสลัดในเกาะนี้จะยิ่งชุกชุมวุ่นวายเป็นทวีคูณ

การมาของการ์ปสามารถสร้างความหวั่นเกรงให้กับเหล่าโจรสลัดได้ เพราะว่าเขาเป็นถึงตำนานของกองทัพเรือที่เคยต่อกรกับราชาโจรสลัด “โกล ดี โรเจอร์” ได้อย่างสูสี ทำให้พลังของเขาแม้ว่าจะแก่เกินไปแล้วแต่ก็ยังมีประสิทธิภาพการโจมตีที่ร้ายกาจทำให้โจรสลัดต่างต้องรามือต่อเขา

แต่มันไม่ได้ง่ายอย่างที่คิด เพราะพลังของกลุ่มหนวดดำต่างมีผู้ใช้พลังสุดโกงจากผลปีศาจที่ส่งผลให้การ์ปเสียท่ารับการโจมตีแทนที่ของโคบี้ระหว่างการช่วยเหลือก่อนออกจากเกาะ หนำซ้ำยังมีผู้ใช้พลังควบคุมเกาะที่กำลังจะทำลายเรืออพยพที่กำลังจะช่วยพวกเขา การ์ปจึงตัดสินใจใช้แผนบางอย่างเพื่อให้เหมาะกับสถานการณ์ที่เกิดขึ้น โดยใช้พลังจากเหล่าลูกศิษย์ที่รวมถึงโคบี้ด้วยในการต่อกรกับปัญหาที่กำลังจะเกิดขึ้นเร็ว ๆ นี้

การ์ปตัดสินใจให้โคบี้ที่ฝึกฝนความแข็งแกร่งจนสามารถใช้พลังทำลายได้แบบตนเองเป็นคนโจมตีผู้ใช้พลังควบคุมเกาะ ให้พลเรือตรี “พรินซ์ กรูส” ที่มีพลังดินเหนียวเก็บกวาดซากจากการทำลายของโคบี้ และให้นาวาตรี “เฮลเมปโป” เป็นฝ่ายสนับสนุนปกป้องโคบี้และกรูสจากเหล่าโจรสลัดที่เขามารุกราน แน่นอนว่ามันใช้ได้ผล ทำให้พวกเขาทุกคนรอดพ้นจากวิกฤตไปได้

⚓ คำตอบที่แท้จริง คือเจตนารมณ์ที่ “การ์ป” ได้ฝากไว้

หลังจากที่รอดมาได้แล้ว ทุกอย่างเหมือนตอนจบที่เป็นไปได้ด้วยดี แต่กลับกลายเป็นสิ่งสำคัญที่การ์ปได้ตั้งใจให้มันเป็นไปมาแต่แรก เมื่อนาวาเอก “ทาชิงิ” ได้รับข้อความจากการ์ปที่ติดต่อกลับมาที่เรืออพยพปฏิบัติการช่วยเหลือโคบี้

จากภาพที่ชื่นมื่นจากการช่วยเหลือของเหล่าทหารเรือรุ่นใหม่ การรอดพ้นจากสถานที่อันตรายมาสู่การหนีพ้นออกจากภัยที่เพิ่งผ่านพ้น เมื่อสายที่การ์ปได้ติดต่อตรงเข้ามาได้รับรายงานถึงความปลอดภัยของทุกคนบนเรือลุล่วงแล้ว การ์ปจึงแจ้งต่อสายเป็นสิ่งสุดท้ายที่ฝากเอาไว้ว่า “พวกเจ้าน่ะ ออกจากฮาจิโนสึไปเลย” สารที่ได้รับมาทำให้สีหน้าของผู้ฟังแปรเปลี่ยนไปชั่วคราวด้วยความตกตะลึง การ์ปได้เข้าใจสิ่งนี้เพื่อให้บรรยากาศผ่อนคลายลงจึงบอกว่า “สิ่งที่สำคัญที่สุดคือความปลอดภัยของพวกเจ้า ใช่ไหมล่ะ?”

“ความสำเร็จของเราที่นี่ จะข่มขวัญต่อโจสลัดทุกคน” ด้วยคำพูดนี้ทำให้ทุกคนบนเรือได้ย้อนกลับไปถึงสิ่งที่การ์ปเคยได้ตั้งคำถามเอาไว้ในการเข้ามาเป็นทหารเรือสิ่งที่พวกเขาต้องปกป้อง “สิ่งนั่นไม่ใช่อนาคตของผู้คนรึไง ถ้าอย่างนั้น เมื่อเทียบกับตาแก่คนหนึ่งแล้ว พวกเจ้ายังมีอนาคตอีกยาวไกล จงพาเด็กคนนั้นขึ้นเรือ แล้วมีชีวิตอยู่ต่อไปซะ!”

ท้ายสุดนี้ก่อนที่คำสั่งลาจะมาถึงจุดสุดท้าย “จงเดินหน้าต่อไป พวกเจ้าคืออนาคตของกองทัพเรือ” แล้วการ์ปได้วางสายไปพร้อมกับการหัวเราะสะใจในแบบฉบับของเขา สิ่งนี้การ์ปได้ทำสำเร็จแล้ว เหตุผลที่มาช่วยโคบี้เพราะความเชื่อที่ว่า อนาคตของคนหนุ่มสาวนั้นไร้ขีดจำกัดอย่างไม่สิ้นสุด เขาอยากส่งต่อสิ่งนี้เพื่อผลักดันส่งต่อคนรุ่นถัดไป

แม้การ์ปอาจดูเป็นชายแก่บ้าระห่ำ บู๊ล้างผลาญ เอาแต่ใจเป็นส่วนใหญ่ แต่การสนับสนุนต่ออนาคตของคนรุ่นใหม่ที่การ์ปแสดงให้เห็นนี้ ถือเป็น “ความยุติธรรม” ในแบบฉบับของเขาที่อยากจะปกป้องมันโดยไม่ต้องยึดติดต่อสิ่งใด

อ้างอิง