เวลาเช้าตรู่ 06.00 น. ท้องฟ้าสีส้มอมครามเบื้องหน้า ‘ชายหาดพัทยา’ กำลังถูกแสงตะวันค่อย ๆ เจือสีจนสว่าง มอบแดดแรกของวันให้กับพื้นทรายและชายหาด แม้บรรยากาศตรงหน้าเราสามารถใช้คำว่า ‘เช้าวันใหม่’ ได้ แต่ผู้คนที่กำลังใช้ชีวิตอยู่บนหาดพัทยา ณ เวลานั้นยังคงดำเนินไปตั้งแต่เมื่อคืนวันเดิมแบบไม่จบดีเลย
บนผืนทรายขนาดใหญ่ มีผู้คนหลากหลายปูเสื่อพับพลาสติกรวมกันเป็นกลุ่ม ๆ ดื่มเหล้า เบียร์ น้ำใบกระท่อม หรือน้ำอัดลมกันอย่างสบายใจบนโต๊ะพับที่พกพากันมา หรือไม่ก็นั่งอยู่บนเก้าอี้สนามคู่ใจ ท่ามกลางสายลมเบา ๆ และไออุ่นของแสงแดดในยามเช้าแบบนี้
ที่ข้าง ๆ กันริมทางเท้าและต้นชายหาด คนไทยและชาวต่างชาติก็ออกมาวิ่งออกกำลังกายรับลม พ่อค้าแม่ขายก็เพิ่งจะเดินทางมาเพื่อจัดแจงร้านเตียงผ้าใบให้เช่าเพื่อรอต้อนรับคนที่ผ่านไปผ่านมา เจ้าของเรือนำเที่ยวก็กำลังขนน้ำมันผ่านชายหาดแห่งนี้จากรถกระบะที่จอดอยู่ฝั่งหนึ่ง เพื่อนำขึ้นไปสำรองบนเรือของพวกเขา
‘เตย’ หญิงสาวชาวบุรีรัมย์วัย 20 ปี ที่นั่งอยู่บนเสื่อพลาสติกรวมกับเพื่อน ๆ ของเธออีก 8 คน บอกกับเราว่าเธอเพิ่งเรียนจบ และย้ายมาอยู่กับแม่ที่พัทยา เกือบทุกวันในช่วงเวลากลางคืนเธอมักจะมาเที่ยวที่หาดพัทยาอยู่เสมอ โดยมากมักจะออกมาเที่ยวกับเพื่อนตั้งแต่ช่วง 1 ทุ่ม ถึงเวลาราว ๆ 6 – 7 โมงเช้า ก่อนจะเดินทางกลับบ้าน
ช่วงแรก ๆ ที่เธอฝึกงานอยู่ที่ปลวกแดง จ.ระยอง เป็นครั้งแรกที่เธอได้มานั่งเล่นที่ชายหาดพัทยา ซึ่งแม้เธอจะเริ่มต้นมาคนเดียว แต่สำหรับเธอ ชายหาดแห่งนี้เต็มไปด้วย ‘มิตรภาพ’ เพราะทุกครั้งที่มานั่ง เธอจะได้เพื่อนแปลกหน้าคนใหม่เสมอ อย่างวันนี้เพื่อนร่วมเสื่อของเธอก็เพิ่งได้เจอกันครั้งแรกบนชายหาดผืนเดียวกัน บนผืนเสื่อข้าง ๆ ที่เธอนั่งเล่นอยู่นี่เอง ก่อนที่เราเพิ่งจะเห็นว่าผืนเสื่อที่พวกเขานั่งกันอยู่ เป็นพื้นที่ที่เกิดจากเสื่อ 3 เสื่อรวมกัน
ถัดมาที่กลุ่มพี่กะเทยที่กำลังสรวลเสเฮฮาอยู่ในบริเวณเดียวกัน ‘จัสมิน’ LGBTQIAN+ วัย 27 ปี และเพื่อนพ้องของเธอเดินทางมาทำงานจากมุกดาหาร บอกกับเราว่าการเที่ยวเล่นแต่ละวันจะเกิดขึ้นหลังจากการเลิกงานในเวลาตี 2 บางวันก็จะไปเที่ยวบาร์หรือผับกันต่อ และบางวันก็จะมานั่งรับลมริมทะเลกันแบบนี้ อย่างวันนี้เองพวกเธอเริ่มรวมตัวมานั่งกันบนชายหาดประมาณตี 5 หารค่าเครื่องดื่ม ค่าน้ำแข็งกัน และคาดว่าจะไปเช่าเก้าอี้ชายหาดนั่งเล่นกันต่อ
อย่างไรก็ตามเมื่อเรากวาดตาดูพื้นที่ชายหาดโดยกว้าง ก็เห็นผู้คนมากมายที่ยังคงปูเสื่อนั่งริม ชายหาดกันอยู่จนช่วงถึง 7 โมงเช้า แล้วทยอยเดินทางกลับกัน เหลือไว้ก็เพียงแต่ ‘ขยะ’ ที่วางเกลื่อนกลาด และกำลังถูกพนักงานทำความสะอาดทยอยเก็บอย่างแข็งขัน
เราเดินเข้าไปคุยกับคุณป้าพนักงานทำความสะอาดคนหนึ่งที่สวมเสื้อสีส้มสดสะท้อนแสงคร่าว ๆ ได้ความว่างานของเธอและเพื่อนร่วมงานอีกกว่า 10 คน เริ่มต้นตั้งแต่เวลาตี 4 ไปจนถึงเวลา 11 โมงของวัน โดยค่อย ๆ ไล่ทำความสะอาดจากบนทางเท้า ลงมาถึงชายหาด ครอบคลุมตั้งแต่ชายหาดพัทยาเหนือจรดพัทยาใต้ ซึ่งเนื้องานนี้ของเธอมีขอบเขตเฉพาะตั้งแต่ซอยพัทยา 8 มาถึงริมทะเล และเธอทำสิ่งนี้มากว่า 12 ปีแล้ว
ระหว่างกำลังใช้คราดกวาดขยะมารวมกัน เธอก็บอกกับเราว่าจริง ๆ ถ้าทุกคนกินและเก็บกันคนละไม้ละมือ ขยะก็ไม่เยอะ ซึ่งขยะบนหาดไม่ได้มีแต่ภาชนะใส่น้ำและอาหารเท่านั้น แม้กระทั่งเสื่อรองนั่งที่ไม่ได้ขนกลับก็ยังมีให้เห็น จริง ๆ หากเราหันหลังให้ชายหาดแห่งนี้ บนทางเท้าตลอดเส้นทางก็มีถังขยะทั้งถังใหญ่ถังเล็กให้บริการประชาชน
“บางคนเขาก็ถือว่ามีคนทำ เขาเลยไม่ได้เก็บไป มันเป็นอย่างนั้นจริง ๆ” เธอย้ำกับเราอีกครั้ง
ภายหลังการชมแสงแรกของวันจนเต็มตื่น ผู้คนบนชายหาดก็ค่อย ๆ ทยอยเดินทางกลับจนเริ่มบางตา พี่ ๆ พนักงานทำความสะอาดกำลังไล่ทำงานของพวกเธอให้ลุล่วง พ่อค้าแม่ขายที่ให้บริการเตียงผ้าใบ และเครื่องดื่มแสนสดชื่นในถังแช่น้ำแข็งริมทางเท้าก็เตรียมร้านเสร็จสิ้น พี่ ๆ ผู้ขับเรือนำเที่ยวก็ขนน้ำมันเรียบร้อย พร้อมออกเดินทางไปกลางทะเล ก็เป็นช่วงเวลาเดียว ๆ กันที่เหมือนกับ ‘ชายหาดพัทยา’ กำลังบอกกับเราว่าบรรยากาศแห่งความร้อนแรงของแสงแดด และการใช้ชีวิตของผู้คนในช่วงกลางวันที่นี่กำลังจะกลับมาเป็นปกติเหมือนเดิมแล้ว
AUTHOR
พนักงานมือใหม่ที่สนุกกับการหาเรื่องมาเล่า ไม่มีสิ่งที่ชอบตายตัว มีแต่สิ่งที่ชอบแล้ว และกำลังหาสิ่งใหม่ที่ชอบต่อไป
